به گزارش خبرگزاری«حوزه» از بیرجند، مزار بلنجیر در فاصله ۷۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان بیرجند قرار گرفته و از توابع بخش خوسف این شهرستان به شمار می آید، این مکان به لحاظ باورهای محلی و اعتقاداتی که نسبت به آن در بین بعضی از مردم رواج دارد، مورد احترام و کرامت ایشان بوده است.

پوشش گیاهی این منطقه اغلب از گونه های درختی بنه تشکیل شده است که تعدادی از آنها به سن کهنسالی رسیده اند، در این بین درختی متفاوت با سایر درختان توجهت را جلب می کند. این درخت به لحاظ شکل ظاهری خود دچار درون پوسیدگی شدیدی شده و به همین دلیل در نمای شمالی، قسمتی از تنه آن از بین رفته است. ارتفاع درخت حدود ۵/۵ متر می باشد و در ارتفاع ۲ متری دو شاخه می شود که به جهات شرق و غرب آن کشیده شده اند.

این بنه کهنسال با توجه به قرار گرفتن در یک مکان مذهبی برای مردم دارای اهمیت بوده و آثار بسته شدن دخیل به شاخه های آن مشهود است. با توجه به قطر آن و شرایط محیط و بررسی های کارشناسان سن آن حدود ۴۵۰ تا ۵۰۰ سال تخمین زده می شود و دارای شرایط ثبت است.
 

روایت سفری از جنس معنویت

برای تماشای عاشقانه های مردم راهی می شوم، جاده اش خاکی و طولانی است. گذر از دل کویر برای رسیدن به مزار بلنجیر، لذتی شیرین را بر دلم مهمان کرده است، گاه بی گاه ترس از سکوت سرد بیابان در اوج گرمای هوا، وجود شترهای سرگردان در میان جاده و مسیری کند و کاری دلم را می لرزاند اما شوق دیدن این مکان مذهبی، قدم هایم را استوار می کند.

جاده همانند ماری زخمی مرا به جلو می برد. از خانه ها و درختان بنه می توان فهمید که تا « بِلَنجیر» فاصله زیادی نداریم. مزار در مکانی دور افتاده قرار گرفته، اما هر چه نزدیک تر می شوم، دلم گرم تر می شود. گویی تکیه گاهی سنگین حضورش را مدام در گوشم یادآوری می کند.

چیزی به ظهر نمانده و صدای قرآن از مسجد به گوش می رسد، جمعیت زیادی حضور دارند، برخی اتاق اجاره کرده اند و برخی به دلیل کمبود اتاق، چادر زده اند.

اولین بار است به این مکان دوست داشتنی می آیم اما گویی نمایش از دیوار برایم آشناست، به طرف کوهی می روم که مردم آن را قدمگاه می خوانند، برای تماشای کامل کوه نگاهت به آسمان کشیده می شود. « الله اکبر» بزرگی بر روی کوه حک شده و جوانان و نوجوانان را به دعوت فرا می خواند.

حکایتی از تنوری سنگی

هر چند خاک بر همه جا حاکم است اما تماشای زیبایی ها دغدغه ها را از دلت دور می کند، شمعی روشن می کنم و از زیارت علم ها به طرف قدمگاه می روم،  به خوبی می توان رد پای حک شده بر روی سنگ را دید، رد و پاهایی که نشان از فرار کودکان بیگناهی دارد که بنا به گفته بزرگان تاریخ، روایت ستم ستمگران و فرار مظلومان در دل کوه را شرح می دهد، اگرچه ضریح و یا شبکه ای برای زیارت ندارد اما دیدن اینچنین صحنه ای بر دامنه کوه دلت را می لرزاند.

در پایین دست کوه، سنگ ها به نحو زیبایی در کنار هم قرار گرفته اند، کمی آن طرف تر از یک درخت بنه، سنگی به همانند تنوری سنگی به تماشای افراد ایستاده و در سکوتی زیبا همه را به خود جلب می کند.

زیارت قدمگاه دلم را سبک می کند

بر روی قطعه سنگی می نشینم. افراد یکی پس از دیگری برای زیارت قدمگاه می آیند، کفش ها را بیرون آورده و از کوه سنگی بالا می روند، از حرکت لب هایشان به خوبی پیداست که ذکر خوش صلوات را لحظه ای فراموش نمی کنند، عَلَم بزرگی در دل کوه قرار دارد. به تریتب بوسه ای بر عَلَم می زنند و گوشه ای کوه را اختیار می کنند و می نشینند.

یکی زیارت عاشورا می خواند و دیگری با خود زمزمه می کند و اشک می ریزد،  به طرف یکی از افراد می روم و به دنیای شیرینیش ورود می کنم، هر چند مدت « قربان کریمی خدا شود» را بر زبان می آورد، گرمای هوا فرصت گفت و گوی مفصل را از ما می گیرد.

زهرا ایمانی در حالی که با دست بر صورتش سایه افکنده در گفتگو با خبرنگار «حوزه» در بیرجند سخنانش را اینگونه آغاز می کند: هر سال همزامان با فرار رسیدن فصل تابستان به این قدمگاه می آیم.

وی با بیان اینکه اهل مشهد هستم، ادامه داد: اگر چه این قدمگاه که بیرجندی ها به آن مزار هم می گویند، ضریح ندارد اما کرامت های زیادی دارد و از آن شنیده ام.

ایمانی نگاهی به کوه می اندازد و می گوید: اگرچه صحبت کردن با این قدم ها و رازو نیاز نیم ساعته دلم را سبک می کند اما در هر سفرم ساعت ها بر روی این قطعه سنگ می نشینم و با خودم خلوت می کنم.

»بِلَنجیر» معرفی شود

یکی دیگر از افراد حاضر در گفت و گو با خبرنگار «حوزه» بیان می کند: « بِلَنجیر» باید برای مردم معرفی شود.

محمد احمدی با بیان اینکه سالانه افرادی زیادی از دیگر شهرها برای زیارت این قدمگاه می آیند، می افزاید: باید امکانات این مکان افزایش یابد.

وی نبود برق را از مشکلات موجود در این مجموعه دانست و می گوید: این مکان می تواند به قطبی فرهنگی تبدیل شود که باید مورد توجه مسئولان قرار گیرد.

احمدی ادامه می دهد: همچنین بسیاری از افراد نسبت به این مکان شناخت کافی ندارند بنابراین باید روحانیونی مستقر شده و برای معرفی آن ایراد سخن کنند.

از فرصت حضور مردم در امامزادگان استفاده شود

حجت الاسلام حامد شاه بیگی، امام جمعه شهرستان خوسف در گفت و گو با خبرنگار «حوزه» از بیرجند، در خصوص امامزادگان و نقش فرهنگی آن ها در بین مردم اظهار کرد: باید از فرصت حضور مردم در امامزادگان به خوبی استفاده شود، زیرا در کمتر مکانی شاهد حضور گسترده مردم هستیم.

وی با اشاره به اهمیت و توجه به زیارت امامزادگان اظهار داشت: توجه به امامزادگان مصداقی بر اساس مصداق های قرآن تعظیم شعائر الهی است.

امام جمعه شهرستان خوسف بیان کرد: امامزادگان واسطه هایی هستند که ما را به اهل بیت نزدیک می کنند و کسانی که در نزدیکی ائمه معصومین نیستند به سراغ امامزادگان رفته و خیلی راحت این ارتباط و پیوند قلبی و روحی را ایجاد می کنند.

حجت الاسلام شاه بیگی گفت:  توجه به این اماکن مقدس در فرهنگ ما جایگاه خاصی دارد و از نکات برجسته فرهنگی در جامعه است که باید به این بعد پرداخته شود و از آن خوب استفاده گردد.

بلنجیر از حداقل ترین امکانات محروم است

وی با اشاره به مزار بلنجیر بیان کرد: مزار بلنجیر معروف به مجتمع فرهنگی مذهبی است که به عنوان یک قدمگاه مورد استقبال مردم قرار می گیرد.

امام جمعه شهرستان خوسف اظهار کرد: مزار بلنجیر محلی مورد احترام برای مردم می باشد، و مردم نیز هر ساله در این مکان مقدس حاضر می شوند و مراسمات مذهبی و قربانی خود را انجام می دهند.
 

حجت الاسلام شاه بیگی علت نامگذاری این مزار را به این نام وجود کوهی به نام بلنجیر عنوان کرد و افزود: در این راستا این مزار به نام بلنجیر منصوب شده است.

وی همچنین در بحث مشکلات مزار بلنجیر افزود: در این بقعه نیز مشکلات زیاد است و از ابتدایی ترین امکانات نیز محروم می باشد، لذا توجه بیشتر مسئولان را می طلبد.

در ادامه به سراغ مسئول دفتر نمایندگی اوقاف و امور خیریه شهرستان خوسف رفتیم تا در خصوص مشکلات این مزار گفتگویی داشته و برای حل آن چاره ای دریابیم.

سالانه ۲۵ درصد عواید بقعه برای تامین آب هزینه می شود

مسئول دفتر نمایندگی اوقاف و امور خیریه شهرستان خوسف یکی از مشکلات موجود در این بقعه را عدم اتصال به شبکه برق عنوان کرد و گفت: در حال حاضر برق این بقعه با دو موتور برق تأمین می شود، لذا تأمین برق این مجتمع فرهنگی از جمله دغدغه های ما به حساب می آید.

سیرتی نبود آب را یکی دیگر از مشکلات موجود عنوان کرد و تصریح کرد: متأسفانه در بحث آب مورد نیاز برای این بقعه نیز به شبکه آب متصل نیستیم، لذا نیازمند حمایت دولت و اعتبارات دولتی هستیم.

مسئول دفتر نمایندگی اوقاف و امور خیریه شهرستان خوسف با بیان اینکه آب مورد نیاز با تانکر حمل می شود، بیان کرد: سالانه ۲۵ درصد عواید بقعه برای تامین آب هزینه می گردد.

سیرتی با بیان اینکه یکی دیکر از مشکلات موجود مشکل جاده می باشد که از مشکل آب و برق نیز مهمتر است، گفت: طبیعی است اگر مشکل جاده، آب و برق این منطقه برطرف گردد، تعداد مراجعین به این مکان بیشتر خواهد شد.

وی با اشاره به برنامه های فرهنگی این بقعه اظهار داشت: در این بقعه مبلغ طرح نشاط معنوی در تابستان وجود دارد و همه برنامه ها اعم از خیمه های معرفت، برگزاری نماز جماعت و غیره برگزار می شود.

کم کم خورشید، نورش را از زمین می گیرد و جای خود را به ماه می دهد، تصاویر زیبایی در غروب نقش می بندد و دل ها را مجذوب خود می کند، اما باید از این مکان نیز دل کند.

در راه برگشت با خود تأمل می کنم که چرا کسی به ظرفیت بالای بقاع متبرکه پی نمی برد و از آن به عنوان قطب های فرهنگی استفاده نمی گردد.

در این بازار پر از آشوب و هجمه های گسترده دشمنان در جدا کردن مردم از دین و اسلام، این بقاع متبرکه اند که می توانند نقش بسیار تأثیرگذاری در باورهای انسان ها داشته باشند، لذا اگر مسئولان کمی به خود آیند و به آنچه رهبر انقلاب مبنی بر تبدیل شدن بقاع متبرکه به قطب های فرهنگی، گفته اند، جامه عمل بپوشانند، قطعا می توانند در مقابل ناتوی فرهنگی دشمن ایستادگی کنند و پیرزومندانه صحنه مبارزه را ترک کنند.

گزارش: رقیه رحمتی راد

انتهای پیام/